Story
Honoring the Life of Sash Aghamyan: An Extraordinary Human, a Beloved Father, a Friend to All, and an Exceptional Musician
On May 18th, we lost a unique soul far too soon. Our Sash a gifted jazz drummer, devoted father, and a cherished friend to many passed away suddenly at the age of 52. His passing has left all of us shocked and heartbroken.
Many of you have reached out asking how to support this GoFundMe is one way to honor Sash’s legacy and provide meaningful help for his family during this time of grief.
To know Sash was to love him.
Even the briefest encounter with Sash his words, his music, his smile could brighten your day and stay with you long after. Those who know Sash often describe him as a truly pure soul.
Sash didn’t just play music he shared his soul through it. With every jam, Sash gave a piece of himself, and in doing so, brought people together, creating a special connection through music.
Sash leaves behind two children, Hovo and Meg, and his 1 year old grandson Areg who brought him immense pride and joy.
His heart was always torn between his two homes, Los Angeles and Yerevan. In honor of that deep connection, the family decided to have him cremated, with part of his remains sent to Armenia, allowing him to rest in both places he held dear to his heart.
Though he’s gone, Sash’s spirit lives on in all of us in every shared story, every note, every moment of kindness. Even after his passing, Sash continues to teach us valuable life lessons.
He will be deeply missed by many!
ՍԱՇ ԱՂԱՄՅԱՆԻ ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ
Բացառիկ հոգու տեր Մարդու, Սիրված Հոր, նվիրված ու անձնուրաց ընկերոջ, նրբագույն տաղանդի տեր Երաժշտի…
Մայիսի 18-ին, 52 տարեկան հասակում մենք անսպասելի ու անժամանակ կորցրեցինք մեր Սաշին:
Նրա մահը խորապես ցնցեց բոլորիս և որբացրեց մեր սրտերը:
Նա՝ այն կյանքով և լավատեսությամբ լի էակներից էր, որ թվում էր, թե կապրի հավերժ…
Իր էությամբ և անսպառ ժպիտով նա Սեր էր սփռում ամենուրեք և լույս տալիս բոլորին. նույնիսկ ամենակոտրված հոգիներին էր կարողանում վարակել հույսով ու լավատեսությամբ:
Նրա հետ ՝ մի կարճ հանդիպումն անգամ , մի խոսքը , մատուցած նվագը լիացնում և լուսավորում էին բոլորիս՝ երկար մնալով մեր հիշողության մեջ:
Սաշը պարզապես չէր նվագում. նա հոգով ու սրտով տրվում էր բարձրագույն երաժշտությանը, թելադրում յուրահատուկ որակ և ճաշակ իրեն լսողներին : Իր նվագով միավորում էր մարդկանց հոգիներն ու ստիպում բաբախել սրտերը ՝ սիրո և բարության մեջ :
Նրա՝ երեխայի պես մաքուր հոգին ամնացորդ ու անտեսանելի թափանցում էր բոլորիս մեջ և մոռացնել տալիս կյանքի դժվարությունները : Անկախ ամեն իրավիճակից՝ նա միշտ ներում էր և նրան անծանոթ էին թշնամանքն ու հիշաչարությունը…
Մեկ տարի առաջ Սաշը գրկեց իր առաջին թոռնիկին՝ Արեգին. գրկում էր նրան և չէր հավատում իր երջանկությանը: Արեգ թոռնիկն ու իր զավակները՝ Մեգին և Հովոն մշտապես նրա մտքերի ու խոսքերի մեջ էին:
Սաշի կյանքը, ինչպես մեր ազգի մեծամասնությանը, երկատված էր Լոս Անջելեսի և Երևանի միջև.նա խորապես սիրում էր, թե Լոսը , թե Երևանը. ճամփորդելով մասնատվում էր երկու երկրների միջև և գլխիկոր լռում իր կարոտի և Պաշտելի Հայրենիքի մասին … Եվ սիրտը չդիմացավ …
Նրա հանկարծակի մահը դատարկությամբ լցրեց բոլորիս. կարծես որբացանք, կարծես որբացավ և իր սիրելի Երևանը: Դա մի ցավ է, որ անհնար է արտահայտել խոսքերով: Այդ պատճառով
Սաշի ընտանիքը որոշեց դիակիզել մրա մարմինը և մոխիրը հավերժացնել իր երկու սիրած քաղաքներում:
Մեր սիրելի հայրը, պապիկը , ընկերը այլևս մեզ հետ չի, սակայն նրա հոգին շարունակվում և շարունակվելու է ապրել բոլորիս հոգում, սրտերում և հիշողությունների մեջ…
Նա յուրահատուկ էր ամեն առումներով. յուրաքանչյուր կիսված պատմությամբ, արկածներով, յուրաքանչյուր հնչեցրած նոտայով և իր անսպառ-լուսավոր ժպիտով …